``The vOICe'' is een experimenteel systeem voor auditieve weergave van beelden. Ontworpen met als doel het verschaffen van een soort kunstmatig gezichtsvermogen voor blinden. Dit gebeurt door middel van omzetting van willekeurige beelden in bijbehorende geluidspatronen. Oftewel...

Demo geluid: curve en 10 vierkantjes

Demo geluid: muur met poort

The vOICe betreft een universele technologie die blinden in staat stelt te leren "zien" met geluid. Er bestaat al veel technologie ter ondersteuning van het lezen en schrijven door blinden, bijvoorbeeld via Braille leesregels en automatische spraaksynthese op PC's. Ook grafische computeromgevingen zoals Microsoft Windows zijn zo toegankelijk gemaakt. Maar er is tot nu toe veel minder bereikt op het gebied van hulpmiddelen voor oriëntatie en mobiliteit. Blindenstok en geleidehond blijken moeilijk te overtreffen of aan te vullen, hoewel GPS gebaseerde navigatie nu ook voor blinden gemeengoed begint te worden. Puur visuele omgevingsinformatie blijft dan echter nog steeds ontoegankelijk. The vOICe technologie opent hier geheel nieuwe mogelijkheden, door willekeurige beelden van een camera in geluiden om te zetten. Blinden kunnen zo leren "zien" met hun oren. Via deze grotendeels Engelstalige website wordt dit uitgewerkt en onderzocht, en gratis software is beschikbaar om te experimenteren en het zelf te ervaren.

Omzetting van beeld in geluid

The vOICe neemt elke seconde een electronische foto, die vervolgens meteen in geluid wordt omgezet volgens een vast algoritme: de foto wordt in een seconde van links naar rechts afgescand, waarbij de hoogte van een pixel in het beeld de toonhoogte bepaalt, de helderheid de bijbehorende geluidssterkte, en de tijd plus een stereo effect de horizontale positie in het beeld. Alle pixels die behoren bij een gegeven horizontale positie klinken tegelijkertijd. Dit geeft dan een soort complex muziekakkoord dat alle beeldinformatie van een beeldkolom bevat. Dus een compleet beeld kan in geluid worden vertaald door van links naar rechts alle "akkoorden" af te lopen. Daarna wordt opnieuw een electronische foto genomen en herhaalt het proces zich.

Afzonderlijke heldere beeldpunten klinken simpelweg als korte piepjes, waarbij de toonhoogte en tijd plus stereo effect aangeven wat de positie van ieder beeldpunt is. Het geluid van een heldere schuine lijn op een donkere achtergrond, lopend van linksonder naar rechtsboven, klinkt als een enkele toon waarvan de toonhoogte geleidelijk stijgt, totdat deze een sprong omlaag maakt op het moment dat het beeld herhaald gaat worden. Een beeld met twee heldere lijnen geeft twee tonen met variabele toonhoogte, enz. Willekeurige beelden worden zo omgezet in bijbehorende geluidspatronen.

In het algemeen zijn de geluiden behorend bij omgevingsbeelden zeer complex, omdat die beelden zelf complex zijn en veel visuele informatie bevatten. Er is dus veel trainingsinspanning en doorzettingsvermogen nodig om goed van The vOICe gebruik te leren maken en de geluidspatronen van omgevingsbeelden te leren interpreteren. Het wordt wel vergeleken met het aanleren van een vreemde taal of het onder de knie krijgen van een muziekinstrument. Maar ook Braille leren lezen vraagt maanden van systematische training. Op dit moment is nog niet duidelijk hoe ver blinde gebruikers van The vOICe kunnen komen, en er zijn nog geen trainingsprogramma's. Blindeninstituten reageren veelal afhoudend of afwachtend. Echter niet alles is moeilijk, en bijvoorbeeld het "zien" en oppakken van een voorwerp (bij goed visueel contrast) is vrij snel aan te leren, dus succesvolle interpretatie van willekeurige omgevingsbeelden is niet noodzakelijk voor eerste praktische toepassingen.

Gratis software

Gratis (Engelstalige) software is beschikbaar voor Microsoft Windows in de vorm van The vOICe for Windows. Deze software draait op iedere normale Windows PC, en dus ook op netbook PC's die gemakkelijk in een rugzak of schoudertas passen. Als camera kan een gewone USB webcam worden gebruikt, of voor optimaal mobiel gebruik een USB camerabril met optionele groothoeklens, zodat de handen vrij blijven en het camerabeeld vanzelf de hoofdbewegingen en kijkrichting volgt.